زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

رشوه (قرآن)





از عناوین و موضوعات مطرح شده در آیات قرآن، «رشوه» است.


۱ - معنی رشوه



رشوه، مالی است كه شخص به قاضی و غير آن مى‌دهد تا به نفع او حكم دهد. و در اصطلاح: دادن‌ مالى است به مأمور رسمى يا غيررسمى، دولتى يا بلدى، به منظور انجام كارى از كارهاى ادارى يا قضايى ولو اينكه آن كار مربوط به شغل گيرنده مال نباشد، خواه مستقيماً آن مال را دريافت كند و يا به واسطه شخصى ديگر.
[۲] ترمينولوژى حقوق، ص ۳۳۵.

در اين عنوان آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه‌هاى‌ «سحت» و «باطل» استفاده شده است.

۲ - عناوین مرتبط



احبار و رشوه (قرآن)، احکام رشوه (قرآن)، پرداخت رشوه (قرآن)، ربانیون و رشوه (قرآن)، رشوه به قاضی (قرآن)، رشوه‌خواری (قرآن).

۳ - پانویس


 
۱. قیومی، احمد بن محمد، المصباح المنیر، ج ۱، ص ۲۲۸.    
۲. ترمينولوژى حقوق، ص ۳۳۵.


۴ - منبع


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۴، ص۵۶۸، برگرفته از مقاله «رشوه»    


رده‌های این صفحه : رشوه | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.